%0 Journal Article %T تحلیل تطبیقی آسیب‌پذیری کالبدی بافت مرکز و پیرامون شهر گرگان در برابر زلزله %J مجله آمایش جغرافیایی فضا %I دانشگاه گلستان %Z 2538-5739 %A دادبود, عبدالرضا %A زنگی‌آبادی, علی %D 2021 %\ 02/19/2021 %V 10 %N 38 %P 271-284 %! تحلیل تطبیقی آسیب‌پذیری کالبدی بافت مرکز و پیرامون شهر گرگان در برابر زلزله %K آسیب‌پذیری %K زلزله %K بافت مرکزی %K بافت پیرامونی %K شهر گرگان %R 10.30488/gps.2021.176664.3017 %X مهم­ترین عامل در آسیب­پذیری بافت­های شهری در هنگام زلزله به مشخصه­های کالبدی نظیر قدمت ابنیه، مصالح، تعداد طبقات، عرض معبر و درجۀ آسیب­پذیری بر می­گردد. بر همین مبنا هدف پژوهش حاضر تحلیل آسیب­پذیری بافت کالبدی مناطق مرکزی شهر گرگان نسبت به نواحی پیرامونی در برابر زلزله است. در این پژوهش از روش خوشه­ای و رائو (R.H.C) استفاده شده است. جامعۀ آماری پژوهش شامل مشخصات 400 مورد از ساختمان­های شهر گرگان است که براساس فرمول کوکران تعیین شده است. یافته­های پژوهش نشان می­دهد بر اساس نتایج آزمون همبستگی رگرسیون، رابطه متغیر آسیب­پذیری با عرض معتبر مستقیم و متوسط، با قدمت ساختمان مستقیم ­متوسط، با نوع مصالح مستقیم قوی، با تعداد طبقات مستقیم قوی و در نهایت با تعداد واحد در ساختمان مستقیم و ضعیف است. بر اساس نتایج رگرسیون، به‌ترتیب مصالح ساختمانی و تعداد طبقات بیشترین تأثیر را در آسیب­پذیری بافت کالبدی مناطق شهری دارند و پس از آن قدمت ابنیه، دسترسی به معبر و در نهایت تعداد واحد مسکونی در ساختمان در رده­های بعدی قرار دارند. نتایج حاصل از مقایسۀ میزان آسیب‌پذیری کالبدی بافت مرکزی و پیرامونی شهر گرگان نشان­دهنده آن است که میانگین تراکم واحدهای مسکونی (معادل 92/1) در بافت مرکزی کمتر است. قدمت ابنیه بافت مرکزی (برابر با 31/2) بیشتر است. طبقات ساختمان‌های بافت پیرامونی (برابر با 29/1­) از ارتفاع بیشتری  برخوردار هستند. در زمینۀ شاخص دسترسی واحد­ها به معبر (معادل 33/2)، ساختمان­های بافت پیرامونی از دسترسی مناسب­تری به معابر عریض­تر برخوردار هستند. شاخص نهایی مربوط به میزان آسیب­پذیری ساختمان­ها در منطقۀ مرکزی و پیرامونی نشان می­دهد که میانگین بافت پیرامونی برابر با 42/2 است و در نتیجه، ساختمان­های این بخش از آسیب­پذیری کمتری برخوردار می­باشند. %U https://gps.gu.ac.ir/article_130242_ee520900faf16e95bf172b0f7e0808e9.pdf