امروزه در عرصۀ برنامهریزی روستایی به جای تمرکز بر روی آسیبپذیری روستایی، بر تابآور نمودن آنها به عنوان راهکاری پیشگیرانه و مقابلهگرانه با بحرانها تاکید میگردد. در این راستا نیز یکی از اقدامات مؤثر با توجه به ضعفهای اقتصادی و نقش آن در آسیبپذیری بالای نواحی روستایی، متنوعسازی اقتصاد روستاهاست تا بدین ترتیب عوامل و زمینههای آسیبزا حذف گردند. بدین منظور، در این پژوهش کاربردی، نقش تنوعبخشی به اقتصاد نواحی روستایی شهرستانهای سروآباد و مریوان در استان کردستان بر روی بهبود سطح تابآوری آنها مورد مطالعه قرار گرفته است. جمعآوری اطلاعات در بخش نظری، با منابع اسنادی و در بخش میدانی، پیمایشی؛ مبتنی بر توزیع پرسشنامه و مصاحبه با مردم محلی است. جامعۀ آماری این پژوهش، روستاهایی از دهستانهای خاوومیرآباد و زریبار در شهرستان مریوان و دهستانهای اورامان و دزلی در شهرستان سروآباد هستند که فعالیتهای متنوع اقتصادی در روستاهای خود دارند. تعداد سرپرستان خانوار روستاهای نمونه که به روش قرعهکشی تعیین گردیدند 3358 خانوار بوده که با اعمال فرمول کوکران 260 سرپرست خانوار به عنوان حجم نمونه تعیین و پرسشنامهها به صورت تصادفی ساده در میان آنها توزیع گردید. تجزیه و تحلیل دادههای گردآوریشده با استفاده از آزمونهای آمار استنباطی(خیدو، تیتک نمونهای، ویلکاکسون و تحلیل مسیر) نشان داد که در مجموع، تنوع اقتصادی موجود در منطقه توانستهاست در سطح معنیداری 0.001 و با میانگین برابر 3/45، موجب بهبود و ارتقای سطح تابآوری روستاهای مورد مطالعه گردد. در این میان، بُعد تابآوری اقتصادی با میانگین محاسبهشده برابر 44/3، بُعد اجتماعی با میانگین برابر45/3 و بُعد تابآوری محیطی – کالبدی با میانگین 42/3 بهبود یافتهاند که بُعد تابآوری اقتصادی با بارکلی 442/ دارای بیشترین تاثیر در بهبود سطح تابآوری روستاهای مورد مطالعه بودهاست؛ همچنین، میانگین آسیبپذیری مردم محلی در برابر بحرانهای طبیعی و انسانی وارده بر معیشتشان از میانگین نامطلوب 74/2 دورۀ قبل به میانگین رضایتبخش 58/3 در دورۀ بعد از تنوع اقتصادی در منطقه کاهش یافته است.