TY - JOUR ID - 85830 TI - تحلیل ساختار فضایی شهری با تأکید بر بُعد جمعیتی رویکرد ریخت ­شناسی شهر چندهسته ­ای. مطالعه مورد: شهر تهران JO - مجله آمایش جغرافیایی فضا JA - GPS LA - fa SN - 2538-5739 AU - حسینی, علی AU - پوراحمد, احمد AU - زیاری, کرامت الله AD - استادیار جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران AD - استاد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تهران Y1 - 2019 PY - 2019 VL - 8 IS - 30 SP - 19 EP - 38 KW - ساختار فضایی شهری KW - شهر چندهسته‌ای KW - ریخت‌شناسی KW - جمعیت KW - تهران DO - 10.30488/gps.2019.85830 N2 - در قرن بیستم، گرایش­های اولیه تمرکززدایی و تغییرات در فناوری اطلاعات، حمل‌ونقل و ارتباطات منجر به تغییر ساختاری عمده‌ای در شهرها شد و روند الگوی تک­هسته­ای را که به اشتغال در مرکز تجاری شهر (CBD) تمرکز داشت، متوقف ساخت. هنوز درک روشنی از اینکه آیا شهر چندهسته­ای، پایدار یا به لحاظ اقتصادی رقابت‌پذیر هست یا نه، وجود ندارد. هدف از این پژوهش، تحلیل ساختار فضایی شهری با تأکید بر رویکرد ریخت­شناسی شهر چندهسته­ای بر اساس الگوی فضایی کانون­های جمعیتی شهر تهران است. از مساله واحد ناحیه­ای قابل اصلاح[1] (MAUP) برای تعیین واحد فضایی تحلیل استفاده شد. روش­های مورد استفاده خودهمبستگی و آمار فضایی، مدل چندهسته­ای اسمال و سانگ و روش cut-off بود. نتایج حاصل از ارزش شاخص موران برای سه دوره مقادیر مثبت و نزدیک به یک است می‌توان نتیجه گرفت که توزیع فضایی جمعیت تهران دارای خودهمبستگی فضایی است و توزیع خوشه­ای دارد. نتایج تجربی تحلیل cut-off، شیب­های تراکمی و آمار فضایی نشان داد شهر تهران از الگوی تک­هسته­ای فاصله گرفته و در حال تبدیل شدن به یک ساختار چندهسته‌ای است. *[1]. Modifiable Areal Unit Problem   UR - https://gps.gu.ac.ir/article_85830.html L1 - https://gps.gu.ac.ir/article_85830_f1a19b51135526bc73a181a43d00afbe.pdf ER -