بررسی عوامل مؤثر در موفقیت کارآفرینان روستایی از بعد اجتماعی نمونه موردی: دهستان میانکاله شهرستان بهشهر

نوع مقاله : مقاله علمی پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه پیام‌نور

2 مدرس دانشگاه و کارشناس‌ارشد گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی روستایی، دانشگاه پیام‌نور ساری

چکیده

تحرک بخشیدن به نظام اقتصادی و اثر بخش نمودن آن برای ایجاد اشتغال که سرانجام به توسعه کشورها خواهد انجامید مستلزم همکاری سیاستگزاران و کارآفرینان است. کارآفرینی فرآیند ارتقاء تکنولوژی از طریق ایجاد و تاسیس کسب و کار یا سازمان جدید است. در این فرآیند شغل‌های تازه‌ای پدید می‌آید و نیروی کار، نیازمند مهارت‌های نوین می‌گردد و ساختارهای نوینی برای آموزش و نیز ارائه خدمات پدیدار می‌گردد. امروزه در بیش‌تر کشورهای مختلف توجه خاصی به کارآفرینی و کارآفرینان می‌شود و تقویت کارآفرینی و ایجاد بستر مناسب برای توسعه آن از ابزار پیشرفت اقتصادی کشورها و به‌ویژه کشورهای در حال توسعه به‌شمار می‌آید. زیرا یک فعالیت کارآفرینی با اثربخشی بالا منجر به توسعه اقتصادی (از جمله ایجاد اشتغال، نوآوری در فعالیت‌ها و رقابت‌پذیری) می‌شود. کارآفرینی روستایی تنها به معنای ایجاد اشتغال برای قشر عظیم روستاییان نیست بلکه می‌تواند گامی‌ باشد در راستای توسعه روستایی که به گفته بسیاری از صاحب‌نظران، هم‌تراز با توسعه اقتصادی است. یکی از ابعاد فراموش شده کارآفرینی عوامل اجتماعی و فرهنگی می‌باشد که ناشی از نگاه تک‌بعدی به کارآفرینی تا به امروز بوده است. بر همین اساس امروزه نوع جدیدی از کارآفرینی شکل گرفته و مورد تاکید است که در آن نگاه اجتماعی به کارآفرینان به‌عنوان موتور توسعه، نقش اساسی را داشته و از آن تحت عنوان کارآفرینی اجتماعی نام می‌برند. هدف این پژوهش بررسی عوامل مؤثر موفقیت کارآفرینان روستایی از بعد اجتماعی می‌باشد. محدوده مورد مطالعه 10 روستا از روستاهای دهستان میانکاله شهرستان بهشهر و روش پژوهش به‌صورت پیمایشی و توصیفی- تحلیلی است که روش گردآوری اطلاعات نیز به‌صورت کتابخانه‌ای و میدانی از طریق پرسش‌نامه در قالب طیف لیکرت طراحی شده و سؤال پژوهش از طریق نرم‌افزار (SPSS) مورد تحلیل قرار گرفته است. نتایج پژوهش در روستاهای مورد مطالعه نشان می‌دهد که با توجه به مقایسه حد متوسط گویه همه مؤلفه‌ها اجتماعی بالاتر از حد متوسط بوده و این تغییرات از نظر آماری معنادار برآورد شده و روستای زاغمرز در میان روستاهای مورد مطالعه با قرارگیری در طبقه (3) از بالاترین میزان موفقیت در زمینه کارآفرینی روستایی و همچنین براساس مدل WSM و وزن‌دهی شاخص‌ها بهترین گزینه برای رتبه‌بندی روستاها گزینه A10 (روستا زاغمرز) بوده است که بیشترین میزان موفقیت و تأثیرات بالای کارآفرینی روستایی از بعد اجتماعی در آن مشاهده شده است.  

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Study and Analysis of Entrepreneurship in Social Rural Regions (Case Study: Dehestan Miankaleh)

نویسندگان [English]

  • A. Divsalar 1
  • M.A. Naghavi 2
1
2
چکیده [English]

Stimulate the economy and its impact Developing countries will eventually lead to job creation requires the cooperation of politicians and entrepreneurs. Technology to promote entrepreneurship is through the creation process and the establishment of a new business or organization. New jobs will be created, And labor, will require new skills. Today, in most countries, special attention is entrepreneurship and entrepreneurs. And suitable for the development of entrepreneurship is and economic development of the tool. Entrepreneurial is activity with high efficacy as a result of economic development. Rural entrepreneurship is only meant to create employment for the rural population is not large. But can is be a step towards rural development. One is of the most neglected aspects of social entrepreneurship. Dimensional view of entrepreneurship that is until today. View social entrepreneurship as the engine of development.  

1- بهزادنسب، ج. 1386. درآمدی بر فرهنگ جامع توسعه روستایی. تهران انتشارات قلمستان هنر. چاپ اول.
2- پورطاهری، م.، رکن‌الدین‌‌افتخاری، ع.ر.، بدری، س.ع. 1390. راهبردها و سیاست‌های توسعه کالبدی سکونتگاه‌های روستایی با تاکید بر تجربیات جهانی و ایران. تهران- انتشارات بنیاد مسکن انقلاب اسلامی چاپ اول.
3- پورطاهری، م. 1389. کاربرد روش‌های تصمیم‌گیری چندشاخصه در جغرافیا. ناشر سمت. چاپ اول.
4- خاتون‌آبادی، س.ا.، انداده، غ.ر. 1388. بررسی موفقیت کارآفرینان روستایی استان اصفهان با استفاده از روش‌های تصمیم‌گیری چند پاره و تحلیل عاملی. نشریه اقتصاد و توسعه کشاورزی (علوم و صنایع کشاورزی)- جلد 23، شماره 2.
5- رضوانی، م.ر. 1387. مقدمه‌ای بر برنامه‌ریزی توسعه روستایی در ایران. تهران- انتشارات قومس.
6- رضوانی، م.ر.، و نجارزاده، م. 1387. بررسی و تحلیل زمینه‌های کارآفرینی روستاییان در فرایند توسعه نواحی روستایی مطالعه موردی: (دهستان براآن جنوبی) شهرستان اصفهان. توسعه کارآفرینی، سال اول، شماره دوم.
7- سجاسی‌قیداری، ح. 1387. مطالعه و تحلیل عوامل مؤثر در توسعه کارآفرینی کشاورزی مناطق روستایی مطالعه موردی: روستاهای شهرستان خدابنده. پایان‌نامه دوره کارشناسی‌ارشد رشته جغرافیا و برنامه‌ریزی روستایی. دانشگاه تربیت مدرس. دانشکده علوم انسانی. استاد راهنما دکتر عبدالرضا رکن‌الدین‌افتخاری.
8- قمبرعلی، ر.، و زرافشانی، ک. 1387. شناسایی شاخص‌های موفقیت کارآفرینان روستایی با استفاده از تحلیل مقیاس‌بندی چندبعدی. توسعه کارآفرینی، سال اول، شماره دوم.
9- قاسمی، ی. 1389. تحلیل عوامل مؤثر بر توسعه بدون برنامه شهر بهشهر در راستای توسعه فیزیکی متناسب شهری. پایان‌نامه کارشناسی‌ارشد جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری. دانشگاه فردوسی مشهد دانشکده علوم انسانی دکتر علی شریعتی گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری. استاد راهنما: دکتر محمداجزا شکوهی.
10- موسایی، م.، و عمانی، ا.ر. 1389. عوامل مؤثر بر نگرش جوانان روستایی استان کهگیلویه و بویراحمد نسبت به اشتغال در بخش کشاورزی. مجله پژوهش‌های ترویج و آموزش کشاورزی، سال سوم، شماره 2.
11- نقوی، م.ر. 1387. توان‌های توریستی شهرستان بهشهر، هفته‌نامه دیارسبز. شماره 174.
 
12.Boyd, C. 1999. Reconciling Interests Among wildlife, livestock and People in Eastern Africa: a sustainable livelihoods Approach. Natural Resource Perspectives No. 45. London: Overseas Development Institute (ODI).
13.Christopher Best, B.A. 1996. The Quality of Rural and Metropolitan Life.University (Burwood).
14.Dalal-Clayton, B., Debt, D., and Dubois, O. 2003. Rural Planning in Developing Countries: Supporting Natural Resource Management and Sustainable Livelihoods, London: Earthscan/IIED, 240p.
15.FAO. 2004. Entrepreneurship in rural south America.
16.Gavelc, W., and Hermans, B.E. 2007. Interoduction to Rural Entrepreneurship.
17.Madsen and Smith, V. 2008. Industrial clusters, Firm Location and Productivity Some Empirical Evidence for Danish firms.
18.Noland, M., and Pack, H. 2003. Industrial Policy inchain.
19.Patrick, R.J. 2008. Designing Rural Residential Areas with Public Transit in Mind: Developing Indicators for Sustainable Transportation, 458p.
20.Sriram, M.S. 2007. Rural Management Education in India: A Retrospect. Indian Institute of Management Ahmedabad.
21.Sukwatjanee, A., Pongthavornkamol, K., Suwaonnaroop, N., Pinyopasakul, W., Low, G., and Chokkhanchitchai, S. 2009. Enhancing Self-care Ability and Quality of Life among Rural-dwelling Thai Elders with Type 2 Diabetesthrough a Self-help Group:A Participatory Action Research Approach.