%0 Journal Article %T اثر مداخلۀ اجتماعی بر ارتقای محلات حاشیه‌نشین. نمونۀ موردی: محلۀ مهرآباد شهر مشهد %J مجله آمایش جغرافیایی فضا %I دانشگاه گلستان %Z 2538-5739 %A صابری فر, رستم %A محمدی نیا, نعیمه %D 2021 %\ 08/23/2021 %V 11 %N 40 %P 83-102 %! اثر مداخلۀ اجتماعی بر ارتقای محلات حاشیه‌نشین. نمونۀ موردی: محلۀ مهرآباد شهر مشهد %K مداخلۀاجتماعی %K توانمندسازی %K محلات فرودست %K محله مهرآباد %K مشهد %R 10.30488/gps.2020.202972.3107 %X تاکنون دیدگاه غالب در پژوهش­های مربوط به مداخلات اجتماعی، مبتنی به نظریات پاتنام بود که تولید سرمایه اجتماعی را به جامعۀ مدنی قوی مرتبط می­دانست، در حالی­که نظریه روثستاین، تولید سرمایه اجتماعی را از طریق کارآمدی و بی­طرفی نهادهای دولتی و عمومی ممکن می­داند. در واقع، شهرداری زمانی می­تواند به روند توانمندسازی محلات فقیر کمک کند که این کار را به وسیله مردم به انجام برساند؛ به­همین منظور، این پژوهش به شیوه توصیفی و تحلیلی در منطقۀ پنج شهرداری مشهد به انجام رسید. روش مورد استفاده، عمدتا از شیوۀ کیفی و برنامه­ریزی مشارکتی بود و برای تأیید فرضیات مورد نظر، شیوه­های کمی و میدانی نیز مد نظر قرارگرفت. ابزار گردآوری اطلاعات پرسش­نامه و مصاحبه­های عمیق بودند و داده­های مورد نظر به صورت تحلیل محتوا و بهره­گیری از آماره­های مختلف، به­خصوص t مستقل و به کمک SPSS تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد افرادی که در برنامه­های بسیج جوامع محلی مشارکت داشتند، میزان رضایت و تمایل به مشارکت بالاتری را اعلام نموده­اند (آماره تی آزمون 5/861 و سطح معناداری 000/0)؛ همچنین بین تمایل به بهره­مندی از سرمایه‌های خُرد در توسعۀ محلی و آشنایی با روند برنامه­ریزی مشارکتی، رابطه وجود داشت (تی 3/22 و سطح معناداری کمتر از 001/0). علاوه­برآن، اجرای برنامه­ریزی مشارکتی باعث شد که بی­اعتمادی افراد شرکت‌کننده به شکل معناداری کاهش یافته و تمایل به سکونت در محله افزایش پیدا نماید (تی 2/329 و سطح معناداری 001/0)؛ بر این­اساس، می­توان گفت: سرمایه اجتماعی که ثمرۀ آن مشارکت واقعی است، عمدتا در پی توسعۀ نهادهای فراگیر ممکن خواهد بود. %U https://gps.gu.ac.ir/article_140108_c29fe1966d27952a4aa4b042430aeb3f.pdf