. بخشی، امیر. اسداله دیوسالار و اسماعیل علی اکبری. 1395. تحلیل فضایی شاخص رشد هوشمند شهری در شهرهای ساحلی (مطالعه موردی: بابلسر). دو فصلنامه مدیریت شهری، دوره بیستم، شماره 43، صص 148-129.
2. پورمحمدی، محمدرضا. رسول قربانی. 1382. ابعاد و راهبردهای پارادایم متراکمسازی فضاهای شهری. مجله علمی-پژوهشی مدرس علوم انسانی، دوره هفتم، شماره 29، صص 108-85.
3. توکلینیا، جمیله. منصور استادی سیسی. 1388. تحلیل پایداری محلههای کلان شهر تهران با تاکید بر عملکرد شورایاریهـا نمونۀ مـــوردی: محلههـــای اوین، درکه و ولنجک. نشریه پژوهشهای جغرافیای انسانی (پژوهشهای جغرافیایی)، دوره 41، شماره70، صص 43-29.
4. حدادییزدی، کیمیا. 1385. منــــطقهبندی و کنــترل زمینشهری در الگوی توسعه با تاکید بر رشد هوشمند. پایاننامه کارشناسیارشد، استاد راهنما: ابوالفضل مشکینی، دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده علوم انسانی، گروه جغرافیا.
5. حسینزاده دلیر، کریم. 1387. فرآیند توسعه شهری و اصول تراکم شهری. اولین کنفرانس مدیریت پایدار در کلانشهر تبریز، صص 38-27.
6. دیوسالار، اسداله. اسماعیل علی اکبری و امیر بخشی. 1397. بررسی نقش رشد هوشمند در توسعه پایدار شهرهای ساحلی (مطالعه موردی: بابلسر). مجله آمایش جغرافیایی فضا، دوره هشتم، شماره 29، صص181-200.
7. زنگنه شهرکی، سعید. 1395. مدیریت گسترش کالبدی شهر با رویکرد رشد هوشمند شهری. چاپ اول، تهران، انتشارات دانشگاه تهران.
8. سعیدی رضوانی، نوید. مریم خستو. 1386. پدیده پراکندگی شهری و تئوری رشد هوشمند. ماهنامه شمس، دوره ششم، شماره 36-35، صص 14-8.
9. شورچه، محمود. 1393. دیدگاههای نو در سیستمهای شهری. چاپ اول، تهرام، انتشارات پرهان نقش.
10. صرافی، مظفر. جمیله توکلینیا و حسن محمدیان مصمم. 1393. اندیشههای نو در برنامهریزی شهری. چاپ اول، تهران، انتشارات قدیانی.
11. عزیزی، محمدمهدی. 1394. تراکم در شهرسازی: اصول و معیارهای تعیین تراکم شهری. چاپ اول، تهران، انشارات دانشگاه تهران.
12. کریستوفر جی، بون. علی مدرس. 1388. شهر و محیط زیست. ترجمه منوچهر طبیبیان، چاپ اول، تهران، انتشارات دانشگاه تهران.
13. کلانتری، خلیل. 1392. مدل سازی معادلات ساختاری در تحقیقات اجتماعی- اقتصادی (با برنامه LISREL و SIMPLIS). چاپ اول، تهران، نشر فرهنگ صبا.
14. مرکز آمار ایران. 1385. سرشماری عمومی نفوس و مسکن. استان مازندران، شهرآمل.
15. مرکز آمار ایران. 1390. سالنامه آماری. استان مازندران، شهرآمل.
16. مهدیزاده، جواد. 1379. برنامهریزی کاربری زمین؛ تحول در دیدگاهها و روشها. نشریه مدیریت شهری، شماره 4، صص 19-7.
17. ناظمی راد، منصور. مهسا مغاری و فرشاد نوریان. 1394. تبیین رابطه توسعه فضایی شهری با شاخصهای رشد هوشمند مطالعه موردی: شهر آمل. اولین کنفرانس سالانه پژوهشهای معماری، شهرسازی و مدیریت شهری، صص19-18.
18. نیکپور، عامر. 1390. شهر فشرده تئوری در مقابل عمل، مورد مطالعه شهر آمل، رساله دوره دکتری، استاد راهنما: فرانک سیف الدینی، دانشگاه تهران، دانشکده جغرافیا، گروه جغرافیا و برنامهریزی شهری.
19.Anderson, W.P., Kanaroglou, P.S. and Miller, E.J., 1996, Urban form, Energy and the Environment: A Review of Issues, Evidence and Policy, Urban Studies, 33(1): 7-35.
20.Dunham, R. B. (1998). The DELPHI technique. Wisconsin School & Business web site, Winsconsin, USA.
21.Görener, A., Dincer, H., and Hacıoğlu, U. 2013. Application of Multi-Objective Optimization on the Basis of Ratio Analysis (MOORA) Method for Bank Branch Location Selection, International Journal of Finance & Banking Studies, 2(2): 3-9.
22.Grant, J. 2007. Encouraging mixed use in practice. Incentives, regulations and plans: The role of states and nation-states in smart growth planning, 10(1): 57-76.
23.Harrison, M., Stanwyck, E., Beckingham, B., Starry, O., Hanlon, B., and Newcomer, J. 2012. Smart growth and the septic tank: wastewater treatment and growth management in the Baltimore region. Land Use Policy, 29(3): 483-492.
24.Johanson, E.A.J. 1998. The Organization of Spase in Development Press, Countries, Cambridge, Harvard University.
25.La Greca, P., Barbarossa, L., Ignaccolo, M., Inturri, G., and Martinico, F. 2011. The density dilemma. A proposal for introducing smart growth principles in a sprawling settlement within Catania Metropolitan Area. Cities, 28(6): 527-535.
26. Pumain, D. 2003. Une approche de la complexité en géographie. Géocarrefour, 78 (1): 25-31.
27.VTPI 2005. On line TDM Encyclopedia, Victoria Transport Policy Institute, 2005, 1, (www.vtpi.org).
.