Analysis of the Role of Trip Patterns on Spatial Structure of Tehran Metropolitan Region

Document Type : Research Paper

Authors

1 Asistant Professor of Tarbiat Modares University

2 Expert

Abstract

The pattern of metropolitan development in recent decades has been undergoing many changes. These changes are creating spaces that are increasingly discontinuous, dispersed and fragmented spaces, which is also very effective on people's mobility patterns.So different kind of trip patterns forms in metropolitan areas that can enhances centers of spatial structure. This research investigates the spatial structure analysis of Tehran metropolitan area according to data related to the trip flows during 1375 and 1385, by utilization of descriptive-analytical method and using tools of network analysis, along with the identification and explanation of indexes related to specifications of mobility and trip patterns. The result of analysis shows that the base pattern of trip flows in Tehran metropolitan area has formed intensively and radial towards dominant centers of Tehran and Karaj. According to the specifications of commuting and mobility, Spatial structure pattern in Tehran metropolitan area shows the centralized form, that due to network-related analysis of Entropy, it is in the early stages of moving towards becoming a Polycentric form. So as a result, Tehran and Karaj act in the level of centers and the other cities are placed in the network, as a identified areas with their internal interactions and also their relations with the centers. In this way, it should be trying to consider some criteria such as the implementation of related programs regard to polycentricism, strengthening of the cities in the framework of the formation of homogeneous regions, management of travel demand and elimination of unnecessary trips and strengthening the interaction between other cities in the metropolitan region. Under these situations, it can be resulted that the region moves towards more convergence and poly-centricity.

Keywords

References

  1. برتو، آلن. 1382. ساختار فضایی شهر تهران، محدودیت‌ها و فرصت‌هایی برای توسعه آتی، ترجمه اسفندیار زبردست ]تهران[: وزارت مسکن و شهرسازی،سازمان ملی زمین و مسکن.
  2. حق جو، محمدرضا، 1383. رویکرد تحلیل مناسبات محیطی در مدیریت گسترش فضایی کلانشهرها، نمونه شهر تهران، فصلنامه مدیریت شهری، صفحه، شماره 17، بهار.
  3. داداش پور،‌هاشم، ممدوحی امیررضا، آفاق پور، آتوسا. 1393. سازمان فضایی در نظام شهری ایران با استفاده از تحلیل جریان هوایی افراد، فصلنامه پژوهشهای جغرافیای انسانی، دوره 46، شماره 1، صفحات 125-150.
  4. داداش پور،‌هاشم، میری لواسانی، سیدامیررضا. 1394. تحلیل الگوهای فضایی پراکنده رویی در منطقه کلان شهری تهران، فصلنامه برنامه ریزی فضایی، دوره 5، شماره 1.
  5. راهنمای انجام مطالعات برنامه آمایش استان، 1385. سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور، معاونت امور اقتصادی و هماهنگی برنامه و بودجه، جلداول، ویرایش دوم.
  6. زبردست، اسفندیار، حاجی پور، خلیل. (1388)، تبیین فرایند شکل گیری، تکوین و دگرگونی مناطق کلان شهری، پژوهشهای جغرافیای انسانی، شماره 69، صص 105-121.
  7. زیاری، کرامت الله، رزاقی، حبیب‌اله، زیاری، سمیه، 1389. مدل چند هسته ای و چند مرکزی شهر و کلانشهری از نظریه تا عمل (مورد شهر کرج)، مجموعه مقالات چهارمین کنگره بین­المللی جغرافیدانان جهان اسلام.
  8. سالنامه آماری و اطلاعات اخذ شده از سازمان راهداری و حمل و نقل جاده­ای کشور.
  9. سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال، 1375. مرکز آمار ایران.
  10. سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال، 1385. مرکز آمار ایران.
  11. طرح مجموعه شهری تهران و شهرهای اطراف آن، 1384. مرکز مطالعات و تحقیقات شهرسازی و معماری ایران.
  12. مجموعه گزارش­های آمایش استان تهران، 89-1388. معاونت برنامه­ریزی استانداری تهران.

13. مشفقی، وحید. 1391. ظرفیت­سنجی الگوی فضایی-عملکردی شبکه شهری استان مازندران با استفاده از تحلیل جریان­ها. پایان نامه کارشناسی ارشد برنامه‌ریزی منطقه­ای، دانشکده هنر، دانشگاه تربیت مدرس.

14. مهدوی وفا، حبیب‌اله، رضویان، محمد تقی، مومنی، مصطفی، 1388. نقش اقتصاد سیاسی در ساختار فضایی تهران و پیرامون، مجله محیط شناسی، سال سی و پنجم، شماره 50، صص 1-14.

15. Asikhia, M.O., and Nkeki, N.F. 2013. Polycentric Employment Growth and the Commuting Behaviour in Benin Metropolitan Region: Nigeria. Journal of Geography and Geology, 5: 2.

16. Bertaud, A. and Malpezzi, S. 2003. The Spatial Distribution of Population in 48 world Cities: Implications for Economies in transition. Wisconsin Real Estate Department Working Paper.

17. Burger, M.J., Goei B., de, L., Laan, van der, L. and Huisman, F.J.M. 2011. Heterogeneous development of metropolitan spatial structure: Evidence from commuting patterns in English and Welsh city-regions, 1981–2001. Cities, 28(2): 160–170.

18. Burger, M.J., and Meijers, E. 2009. Spatial Structure and Productivity in U.S. Metropolitan Areas, Environment and Planning A, 42(6): 1383-1402.

19. Laan, L.Van Der., Vogelzang, J., &Schalke, R. 1998. Commuting in Multi-Nodal Urban Systems: An Empirical Comparison of Three Alternative Models. Tijdschriftvoor Economische en Sociale Geografie, 89 (4): 384-400.

20. Lee, B. 2006. Urban Spatial Structure, Commuting, and Growth in US Metropolitan Areas. A Dissertation Presented to the Faculty of the Graduate School University of Southern California, In Partial Fulfillment of the Requirements for the Degree Doctor Of Philosophy (Planning).

21. Limtanakool, N, Schwanen, T, and Dijst, M. 2009. Developments in the Dutch Urban System on the Basis of Flows. Regional Studies, 43(2): 19-196.

22. Nijkamp, P. 1976. Spatial Mobility and Settlement Patterns: An Application of Behavioral Entropy. International Institute for Applied Systems Analysis, Available from: http://webarchive.iiasa.ac.at/Admin/PUB/Documents/RM-76-045.pdf

23. Novak, J., and Sykora, L. 2007. A city in motion: Time-space activity and mobility patterns of suburban inhabitants and the structuration of the spatial organization of the Prague metropolitan area. Geografiska Annaler: Series B, Human Geography, vol. 89 (2), pp.147–167.

24. Reggiani, A., Rietveld, P. 2010. Networks, commuting and spatial structure, Journal of Transport and Land Use, 2(3/4): 1–4.

25. Schwanen, T., Dieleman, F.M., and Dijst, M. 2004. The Impact of Metropolitan Structure on Commute Behavior in the Netherlands: A Multilevel Approach. Growth and Change, 35(3): 304-333.

26. Shen, G. 2002. Fractal dimension and fractal Growth of urbanized area. International Journal of Geographical Information Science, 16(5): 419-437.

27. Sohn, J. 2005. Are commuting patterns a good indicator of urban spatial structure?. Journal of Transport Geography, 13(4): 306–317.

28. Veneri, P. 2013. The identification of sub-centers in two Italian metropolitan areas: A functional approach. Journal of Transport Geography, 31: 177-185.

Files

Share

How to cite

Statistics