نوع مقاله : مقاله علمی پژوهشی
نویسندگان
1 استادیار جغرافیا و برنامهریزی گردشگری، موسسه آموزش عالی حکیم جرجانی گرگان
2 دانشجوی کارشناسیارشد جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه گلستان
3 کارشناس علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان
چکیده
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
نویسندگان [English]
Undoubtedly, the highest and most sublime element that is fundamental interference in the existence of the society, culture and society. Basically culture of each community, identity and existence of society and the diversion of culture, though society from the economic, political, industrial and military is powerful, but is empty and hollow.
No doubt all human doctrines and political systems, the Android development community have agreed to strive for excellence and do not want or can society and system of a fixed level of material and spiritual culture is stopped. The main objective of this study was to evaluate the development of the city based on 30 indicators of cultural Golestan in 1392, is. Applied research and in terms of methodology, is analytical. Information needed for research, through documentary and library have been obtained and analyzed data from Excel software and to rank the city of techniques MCDM VIKOR, SAW, TOPSIS and integrate the results with the technique Cup Land was used. Also the rate of Shannon entropy method is used. The study, based on 14 city Golestan province is the political-administrative divisions. The results of this study, according to Copeland method shows that the city was 28/14 percent, 42/71 percent and 28/14 percent had smoked in the category were deprived city. So most of the city's poor and half are in the city that shows the distribution of various indicators of development in the province, there are many inequalities.
Keywords :The cultural, technical TOPSIS, VIKOR, cultural indicators, Golestan province.
Keywords :The cultural, technical TOPSIS, VIKOR, cultural indicators, Golestan province.
کلیدواژهها [English]
12. رضوانی، محمدرضا. 1383. سنجش و تحلیل سطوح توسعه یافتگی نواحی روستایی در شهرستان سنندج. مجله جغرافیا و توسعه ناحیهای، انتشارات دانشگاه فردوسی مشهد، شماره سوم.
13. رضوانی، محمدرضا. بهمن صحنه. 1382. سنجش سطوح توسعه یافتگی نواحی روستایی با استفاده از روش منطق فازی مطالعه موردی: دهستانهای شهرستانهای بندرترکمن. روستا و توسعه، شماره دوم.
14. زیاری، کرامتالله. اسحاق جلالیان. 1387. مقایسه شهرستانهای استان فارس بر اساس شاخصهای توسعه 1355-1375. جغرافیا و توسعه، شماره 11، صص77-96.
17. سرخکمال،کبری. مریم بیرانوندزاده، و سیدمحمود زنجیرچی. 1390. سطحبندی شهرستانهای استان خراسان رضوی از لحاظ مولفههای توسعه یافتگی فرهنگی. مجله برنامهریزی فضایی، سال اول، شماره دوم، 95-108.
18. شیخبیگلو، رعنا. مسعود تقوایی و حمیدرضا وارثی. 1391. تحلیل فضایی محرومیت و نابرابریهای توسعه در شهرستانهای ایران. رفاه اجتماعی، سال دوازدهم، شماره 46.
24. قدیری معصوم، مجتبی. کیومرث حبیبی. 1383. سنجش و تحلیل سطوح توسعه یافتگی شهرها و شهرستانهای استان گلستان. نامه علوم اجتماعی، شماره 23، صص 143-170.
28. محمدی، جمال. اصغر عبدلی و محمد فتحی بیرانوند. 1391. بررسی سطح توسعهیافتگی شهرستانهای استان لرستان به تفکیک بخشهای مسکن و خدمات رفاهی-زیربنایی، کشاورزی و صنعت. نشریه تحقیقات کاربری علوم جغرافیایی. سال دوازدهم، شماره 25.
29. محمدی، جمال، احمد شاهیوندو مرضیه سلطانی. 1390. تحلیلی بر توزیع فضایی خدمات فرهنگی و تعیین سطوح برخورداری استانهای ایران. فصلنامه انجمن جغرافیای ایران، دوره جدید، سال نهم، شماره 29، صص 150-164.
30. مشکینی، ابوالفضل. اکرم قاسمی .1391. سطحبندی شهرستانهای استان زنجان بر اساس شاخصهای توسعه فرهنگی با استفاده از مدل TOPSIS. فصلنمه برنامهریزی منطقهای، سال دوم، شماره 7، صص 11-1.
31. مقدم، سلمانی، علی جعفری. 1390. شهرستان های استان همدان از نظر برخورداری از شاخص های منتخب آموزشی.نشریه اندیشه جغرافیایی زنجان، دوره 5، شماره 9، بهار و تابستان 1390، صفحه 1-44.
32. ملکی، سعید. محمدجواد کاملیفر، زهرا کاملیفر. 1397. تحلیل فضایی شاخصهای توسعه اقتصاد منطقهای در استان آذربایجان شرقی. مجله آمایش جغرافیایی فضا. دوره 8، شماره 27، بهار 1397.
33. میرهای، محمد. هادی علیوردیلو، سهراب امیریان، محمود علیوردیلو. 1396. تحلیلی بر نابرابریهای توسعه بهداشتی و سلامت در منطقه البرز جنوبی. مجله آمایش جغرافیایی فضا. دوره 7، شماره 26، زمستان 1396.